මෛත්‍රී යාපනේ ගිහිං?

ජනාධිපතිවරයාගේ යාපනය සංචාරය සහ එහිදී කළ කතාවට හොඳ ප්‍රතිචාර ලැබෙමින් තිබේ.

සැබැවින්ම ඒ කතාව ප්‍රශංසා සහගතය. 

සංචාරයේදී ඔහු මුගාම් වලට ද ගොස් තිබිණි. යාපනයේ අවතැන්වූවන් නැතැයි රාජපක්ෂලා පැවසූ පසුබිමක ඔහු මුගාමයට යෑමවත් හොඳය. හැබැයි ගිහින් බයිල කියවලා එනවා නොව ඒ මිනිසුන් වෙනුවෙන් වැඩ කළ යුතුය. (මුගාම් ගැන ලියූ ලිපි 2  )

මා ලියන්නට යන්නේ වෙනත් කතාවකි. මෛත්‍රී යාපනයේ දැක්වූ සංදර්ශනය සහ මාධ්‍ය වලින් පෙන්වූ සංදර්ශණය පසුපස කතාවකි. වෙනස් විය යුත්තකි.

මෛත්‍රී ආ ඉරිදාවේ මා සිටියේ යාපනයේ ය. මානිපායි වෙත ගොස් උදේ වරුවේ මිතුරෙක් සමඟ හිඳ නැවත නගරය වෙත පැමිණියෙමි.

නගරය පුරා පොලීසිය විශේෂ කාර්ය බලකාය සහ හමුදාවෙන් අරක් ගෙන තිබිණි.

යාපනය ඉස්පිරිතාලයට යන මාර්ගය වසා දමා තිබුණි. එහි වාහන යෑම තහනම් ය. පයින් යන්නට ද ප්‍රශ්ණ විස්සකට තිහකට උත්තර දිය යුතු ය. සිංහලෙන් කතා කළ නිසා පාර වසා දමා තිබූ ඉසව්වට යන්න ඉඩ ලැබුණි. මෛත්‍රී එන්නට නියමිතව තිබූ යාපනය කාගිල්ස් ආයතනය තිබුණේ ඉස්පිරිතාලය අසල ය. ඒ පාර සම්පූර්ණයෙන් වසා දමා තිබුණු නිසා රෝහල ද ඒ ඉදිරිපිට තිබූ ෆාමසි සියල්ලම ද වසා දමා තිබුණි. ලෙඩක් හැදුණහොත් එදා මෛත්‍රී යාපනයේ එන නිසා ලෙස වලට තියෙන්නට ඇර ඉවසිය යුතුව තිබුණි.

මා සිතුවේ ඉස්පිරිතාලයට යන පාර පමණක් වසා ඇතැයි කියා ය. 

එසේ කරන්නේ කෙසේද? උතුරේ ජනතාව බලාපොරොත්තු පොදිබැඳ ඡන්දය දී පත්කරගත් මෛත්‍රී යාපනයේ ඇවිත් ය. එහි රැස් පෙන්විය යුතුමය.

යුද්ධය අවසන්ව වසර පහක් වුණත් යාපනයේ මිනිසුන් ෂුවර් නැත. මෛත්‍රී එන නිසා යාපනයේ කච්චේරිය වන තෙක් ප්‍රධාන මාර්ගය වසන්නට ඇත්තේ ඒ නිසා ය.

පළමු හරස් වීදිය ද වසා ඇත. ඒ ආශ්‍රිත පාරවල් සියල්ල වසා ඇත. කොටින්ම නගරයෙන් භාගයක් පමණ වසා ඇත. වසා ඇත කියන්නේ පයින් යන්නන් හා බයිසිකල් හැරුණුකොට කිසිවෙකුට යා නොහැක. කවුරුන් හෝ වසා තිබුණු පාරකට නොදැන වාහනයක් දැම්මොත් කුණු බැනුම් ය. බැණුම් කුණුහරුපයෙනි. සිංහල කුණුහරුපයෙනි. හමුදාවෙනි. පොලීසියෙනි. මෛත්‍රී යාපනයට ඇවිත් ඇත.

බස් ගමනාගමනය පරංගියා කෝට්ටේ යෑමක් කර ඇත. පළමු හරස් වීදිය නුවර පාරට වැටෙන තැන හිටගෙන විනාඩි දෙකක් බලාගෙන සිටි මට කොළඹින් පැමිණි  බස්රියක් පාර වැරදී දෙවරක්ම එතැනින් ගිය ආකාරය දකින්නට හැකි විය. සුපුරුදු ප්‍රධාන පාර වසා ඇත. මෛත්‍රී යාපනයේ ඇවිත් ඇත.

මෙවන් මිනිසුන් අපහසුතාවයට පත් වූ අවස්ථා මෙන්ම ආරක්ෂක අංශ සිංහලෙන් දෙමළ මිනිසුන්ට බැණවදින අයුරු ද මම දුටුවෙමි. සිදුවීමකදී දෙකකදී මගේ විරෝධය පෑවෙමි. 

(අතුරු කතාවක් - එදා ඉරිදාවකි. උත්සවය යාපනය කාගිල්ස් එකේ ය. විවේකී ඉරිදාව චිත්‍රපටියක් බලන්නට වෙන් කළ හැකිය. ධනුෂ්ගේ තංග මගන් ආවා විතරය. ඒත් මේ විවේකී ඉරිදාට චිත්‍රපටි බැලීමට තහනම් ය. තමන්ගේ වැඩක් බලාගැනීම හොඳය. අප ඡන්දය දී පත්කරගත් මෛත්‍රී යාපනයට පැමිණ ඇත.)

දකුණේ කොහේ හෝ යන්නේ නම් මෛත්‍රීගේ ආරක්ෂක අංශ මෙසේ පාරවල් වසා දමනු නැත. කොළඹ පාරවල් මෙසේ වසන්නට බැරි ය. (ඇතැම් විට මෙය මෛත්‍රීගේ අනුදැකුමින් නොවූවක් විය හැකියි)

මෙසේ උතුරේ පාරවල් වැසීමෙන් ඒ මිනිසුන්ට යන පණිවුඩය කුමක්ද? යාපනයේ මිනිසුන් ෂුවර් නැති බවද?

යාපනයේ ගියේ මෛත්‍රී විතරක් නොවේ

එසේනම් කියන්නට තියෙන්නේ ජනාධිපතිතුමා තුන්නූරු ගාගෙන බොරු ෂෝ දාලා පාරවල් වහලා මිනිස්සු අපහසුතාවයට පත් නොකර ගෙදරට වෙලා ඉන්න කියා ය.