ඇමති ආරක්ෂක සහෝදරයා

සහෝදරයා ටෙලිඩ්‍රාම එකේ ජගා කරන කැරැක්ටර් එක පහුගිය සතියේ විතර විශේෂයෙන් මතුකරන්න පටන්අරන් තියෙනවා. මුලින්ම ජගා ඇවිත් බියර් එකක් දීගෙන යද්දීම මට හිතුණා ඒ කැරැක්ටර් එකට වැදගත් කොටසක් ඇති කියල. සමහරවිට ඉදිරියට ඒකට වැදගත් කොටසක් තියෙන්න පුළුවන්. කොහොමත් මේ වෙද්දීත් ඒ කැරැක්ටර් එකට වැදගත් තැනක් ලැබිලා හමාරයි.

කැරැක්ටර් එක රළු මිනිහෙක්. මැරයෙක් නෙවෙයි.

මිනීමරුවෙක්. කුලී මරුවෙක්. 

ආරක්ෂකයෙක්. ඇමති ආරක්ෂකයෙක්. එපාම කරපු මිනිහෙක්. තමන් එක්ක හිතවත්කමට බොන එකාට තග දාන එකෙක්. කේන්තිය වැඩිවුණ විගස තුවක්කුවට අත යන එකෙක්. ඒත් ඕනම මිනිහෙක්ගෙ වගේම මිනිහගෙ හිත ඇතුලෙත් මනුෂ්‍යත්වය තියෙනවා. මිනිහා පීඩිතයෙක්. මිනිහා සැප විඳින්නෙක් නෙවෙයි. පීඩිතයෙක්. එහෙත් මිනිහා කරන්නෙ මිනිස්සුන්ව මරන එක. ඒ නිසාම තව මිනිහෙක් ගැන හිත උණුකරගන්න මිනිහා ලෑස්ති නෑ.

තමන්ට අඬන්න හිතෙන හැඟීම්බර කලාප ගැන කතාකරන්න උට කැමති නෑ. තමන් ළඟ ඉන්න අය තමන්ගෙ හැඟීම්බර කලාප අවුස්සන්න මිනිහ ඉඩකඩ තියන්නෙ නෑ. ඒ නිසාමයි තමන් එක්ක හැමදාම බොන එකාටත් ඕනෙවට වඩා තමන්ට ළංවෙන්න නොදී බයකරගෙන ඉන්නෙ.

මේ සියල්ල ජගත් මනුවර්ණ අපූරුවට ගේනවා. ජගත්ට කරන්න ලැබුණු අපූරුම චරිතයක් මේක. හැඟීම් විරහිත මූණක් ඇතුලෙ හීනියට හැඟීම් මතුවෙලා නැතිකරලා දාන්න ජගත් සමත්වෙනවා.

කතා දෙකක් නෑ. ගිය සතියේ ඉඳන් සහෝදරයා එකේ මම ආසම කැරැක්ටර් එක මේක.


ටෙලිඩ්‍රාම එකේ සමහර තැන් කෙළින්ම දේශපාලන තියරි චරිත ලව්වා කියවනවා වගේ පෙනෙද්දී බෝරිං වගේ වෙනවා. දේශපාලන පංතියක ඉඳගත්ත වගේ වෙනව සමහර තැන්. ඒත් මේ කැරැක්ටර් එක සම්බන්ධ සිදුවීම් ඉතාම ශක්තිමත්. සියුම්. අනෙක් කැරැක්ටර් අරෙහෙ මෙහේ ඉඳගෙන විනාඩි දහය පහළොව, කවි කිය කිය අදින සංවාදවලට වඩා ශක්තිමත්.

මේ කැරැක්ටර් එක කියන ඩයලොග් පවා මාර ශක්තිමත්.

රංගන ශිල්පියෙක් කියන්නෙ මාරම අභියෝගයකට මුහුණදෙන කෙනෙක්. ස්ක්‍රිප්ට් රයිටර් කෙනෙක් කාලයක් තිස්සේ තමන්ගෙ ඔළුවෙ පැසවපු චරිතයක් තමයි එළියට ගේන්නේ. ඩිරෙක්ටර් කෙනෙක් වුණත් තමන්ගෙ ජීවිත කාලයක දේවල් ස්ක්‍රිප්ට් එක ඇතුලෙන් තමන්ගෙ අභිමතයට යටත් කරගන්නවා. ඒත් රංගන ශිල්පියෙක්ට කොච්චර කළත් කරන්න වෙන පළවැනි වැඩේ ඩිරෙක්ටර්ගෙ ඔළුවෙ මැවෙන චරිතය මවන්න උත්සාහ කරන එක. ඒක ඩිරෙක්ටර්ට ඕනෙ විදියටම නොවෙන්නත් පුළුවන්. ඒත් රංගන ශිල්පියෙක්ව තෝරගන්නෙම ඩිරෙක්ටර්ගෙ ඔළුවෙ මැවෙන දේවල් කරගන්නනෙ.

ප.ලි.

සහෝදරයා කාස්ට් එකේ කලණි දොඩම්තැන්න හැර අනෙක් හැමෝම කට්ට කාගෙන වැඩ ඇතුලෙම තමන්ව මුවහත් කරගත් අය. ලංකාවෙ නිළියො කියල කියාගන්න අය එක්ක ගත්තම කලණි හොඳ තේරීමක් වුණත් චාන්දනී, තුමිඳු සහ රොෂාන්ට මැදිවෙන කලණිව මදි වගේද කියලත් විටෙක හිතෙනවා. කලණි තිරය මත මවන රූපරාමු ප්‍රබල මදි කියල හිතෙනව. ඒක මගේ අවුලක් වෙන්නත් පුළුවන්.